Afgelopen zondag werd de eerste kaars van de Adventskrans weer ontstoken. Natuurlijk vertellen we u nog over ons Sinterklaasfeest, maar eerst vertellen we u graag – net als vorig jaar – over de Adventstijd (en haar betekenis) die vorige week zondag is begonnen.
Adventus
In de vier weken voor Kerstmis leven wij in afwachting van de komst van het Kindje Jezus. In het Latijn, de officiële taal van de Kerk, heet dat ‘adventus’: ‘de komst’ of ‘het komen’, ofwel, zoals wij het kennen: ‘Advent’.
De adventstijd kent altijd vier zondagen en elke zondag wordt wel genoemd naar de beginwoorden van de introïtusgezangen van de heilige Missen op die dag: Ad te levavi, Populus Sion, Gaudete en Rorate Caeli.
Dood en leven, duisternis en licht
Terwijl het buiten steeds donkerder wordt, verwachten wij de komst van het licht: dát kenmerkt de Adventstijd. Beter gezegd: we verwachten de komst van het ‘Licht der Wereld’: Jezus Christus.
In de traditie van onze Kerk staat de duisternis symbool voor de dood, en het licht voor het Leven en de Verrijzenis. In de weken vóór Kerstmis is de natuur op het noordelijk halfrond op haar donkerst. Juist in deze tijd zien wij Christus, het Licht van de Wereld, dichterbij komen. Hierdoor durven wij proberen te beseffen dat niet de dood, maar het leven het laatste woord heeft.
Adventskrans
Door het gebruik van de Adventskrans, wordt het dichterbij komen van het Licht symbolisch zichtbaar gemaakt. U kunt de krans ook zien in onze kapel. Op iedere Adventszondag wordt er een extra kaars bij aangestoken, net zolang tot op de laatste zondag vier brandende kaarsen het komende kerstfeest aankondigen.
De adventskrans is gemaakt van dennengroen: groen uit de natuur dat de winter doorstaat. Het paarse lint dat door het groen heen is geslingerd, wijst ons op het komen tot bezinning, boete en inkeer.
De priester draagt in deze adventstijd een paars kazuifel. Paars is de kleur van bezinning, boete en bekering. Halverwege de Adventstijd is het kazuifel roze: een menging van paars en wit, waarbij wit vooruit wijst op het Hoogfeest van Kerstmis.
Komst en wederkomst
Als christenen leven wij altijd met de verwachting van de terugkeer van Jezus op aarde, de wederkomst, en dat Christus bij zijn terugkeer zal oordelen over de levenden en de doden. Juist in deze tijd van verwachting, leert de Kerk ons om ons bewust te worden van onze zonden en ons grondig voor te bereiden op Christus’ (weder)komst.
Officiegebed
In de periode van 17 tot en met 23 december worden bij het Magnificat de zeven zogenoemde O-antifonen gezongen. De naam van de zeven gezangen verwijst naar het woord ‘O’ waarmee ze alle beginnen. De O-antifonen geven uitdrukking aan het verlangen naar Christus, de Messias. In het Koorgebed worden ze in de avond bij het Magnificat gezongen. Juist in het officiegebed overdenken wij de grote vragen van Dood, Leven en Verrijzenis.
Kerstmis
In de voorbereiding op Kerstmis bent u van harte uitgenodigd om samen met ons de Heilige Mis te vieren en op deze manier u voor te bereiden op de komst van het Kindje Jezus. Komende week zullen wij weer de aanvangstijden van de H. Mis en Eucharistische Aanbidding in het octaaf van Kerstmis op deze website bekendmaken.
Donderdag 5 december
Vanavond was het dan eindelijk zover. Onze “eigen” Sinterklaas kwam op bezoek. Zoals de traditie het voorschrijft: op de vooravond (pakjesavond) van het feest van Sint Nicolaas!
We wensen u van harte een gezegende verdere zondag, en een fijne nieuwe week en Adventstijd toe!
Met hartelijke groeten,
Zusters Birgittinessen