Spiritualiteit

Ik ken een boek met de titel: ´Waarom ik naar het klooster ging´. Toen ik het in mijn handen kreeg, moest ik lachen en dacht: ‘Aha, er bestaat dus toch een boek met hèt antwoord op deze grote vraag’. Zonder de eerste bladzijde open te slaan, kwamen deze woorden in me op: ´Omdat Zijn Liefde mijn vreugde in dit alles heeft gewild.´

Is het werkelijk zo eenvoudig? Eigenlijk wel. Voor mij gaan deze woorden over God die mij in Christus heel nabij wil zijn en doordringen van Zijn Liefde in mijn leven van alle dag. Op de avond voor Zijn lijden geeft de Heer zelf antwoord op de vraag, waarom Hij de kostbare schat van Zijn Liefde aan ons wil geven: Opdat allen één zijn. Jezus bidt tot zijn hemelse Vader:

¨Ik heb hen laten delen in de heerlijkheid waarin U Mij hebt laten delen, opdat ze één mogen zijn zoals Wij één zijn, zodat de wereld kan erkennen dat U Mij hebt gezonden en dat U hen hebt liefgehad met de liefde die U Mij hebt toegedragen.¨ – Evangelie volgens Johannes 17,22-23

Dit is het hoogste verlangen van de Christus. Door zijn gehoorzaamheid tot de dood, het offer van Zijn leven, is Hij zelf de weg geworden die ons leidt naar de heerlijkheid bij God de Vader. Ik ontdekte met een groeiend vertrouwen dat God ons, door het kruis, tot zich wil trekken. Wanneer ik dit laat doordingen in mijn hart, vervult het me immer met een enorm gevoel van dankbaarheid. ´Amor meus crucifixus est´ ´Mijn liefde is de gekruisigde Heer´

De Heilige Birgitta van Zweden (1303-1373) kreeg van Christus de opdracht om de Orde van de Allerheiligste Zaligmaker te stichten. Toewijding aan de gekruisigde Liefde, legde zij, als een sterk fundament, ten grondslag aan het merkteken van eerherstel dat de Orde draagt. De kroon die haar zusters over hun zwarte sluier dragen, symboliseren de vijf kruiswonden van de Heer en zijn daarmee een zichtbare herinnering aan de gekruisigde Liefde.

Vanuit haar geboorteland Zweden, reisde de Heilige Birgitta in de 14e eeuw naar Santiago de Compostella, het Heilig Land en Rome. Onophoudelijk bleef ze zich inzetten voor de eenheid van alle christenen onder de Opperherder binnen de Rooms Katholieke Kerk. Ze was dan ook diep bedroefd dat zo veel volkeren en christenen de Ene Ware Kudde niet kenden of niet volgden. Verenigd in het lijden van Christus, maakte zij het gebed wegens de afscheiding van zo velen tot een tweede merkteken van haar Orde.

In 2011 was het precies honderd jaar geleden dat de Heilige Moeder Elisabeth Hesselblad (1870-1957) de missie van de Heilige Birgitta voortzette. Aangepast aan de noden van haar tijd, stichtte zij in Rome, vanuit het huis waar de Heilige Birgitta stierf, opnieuw de Orde van de Allerheiligste Zaligmaker. Trouw aan het oorspronkelijke karakter van de Orde, heeft zij zich heel bijzonder toegewijd aan de eenheid van de christenen. Haar zusters wijden zich naast het gebed eveneens aan het apostolaat van de oecumenische gastvrijheid, om zodoende het licht van de Allerheiligste Zaligmaker in de wereld te laten schijnen.

De Heilige Moeder Elisabeth was zich sterk bewust van het feit dat wij de kracht voor ons bidden en werken iedere dag opnieuw van Hem zelf moeten ontvangen. De dagelijkse Eucharistieviering is daarom de bron van al ons werken en de Aanbidding van het Allerheiligste Sacrament het telkens opnieuw zoeken naar Zijn goddelijke Wil. Want de Heer nodigt ook jou uit met de woorden: “Kom en volg Mij.” Volg Mij op de weg van mijn Zoon, zoals de Heilige Birgitta en de Heilige Moeder Elisabeth Hesselblad jou zijn voorgegaan.

De toewijding aan de Gekruisigde Liefde, betekent voor mij: Christus navolgen in Zijn hoogste verlangen ´Ut unum sint´. Vanuit deze onuitputtelijke bron mag ik telkens ontdekken hoe dicht Zijn liefde en barmhartigheid bij elkaar liggen, omdat Zijn Liefde mijn vreugde in dit alles heeft gewild!

EnglishGermanItaly