Onze Moeder-Stichteres

De Birgitta Birgersdotter werd in 1303 geboren in een adellijke familie te Finsta, in de provincie Uppland in Zweden. Ze is vooral bekend als mystica en stichteres van de Orde van de Allerheiligste Verlosser (O.Ss.S.). Men mag desondanks niet vergeten dat ze het eerste deel van haar leven gelukkig getrouwd was met haar vrome man en acht kinderen grootbracht. Door haar tot mede-patrones van Europa uit te roepen, beoogt de Kerk dat niet alleen zij die de roeping hebben ontvangen om zichzelf op een bijzondere manier aan de Heer te toe wijden zich door haar voorspraak gesterkt weten, maar ook degenen die geroepen zijn tot een leven in de wereld; in het bijzonder die de veeleisende roeping hebben ontvangen een christelijk gezin te vormen.

De Heilige Birgitta liet zich niet misleiden door de rijkdommen van haar hoge afkomst. Met haar man Ulf had ze een huwelijk waarin wederzijdse liefde gepaard ging met intens gebed, de bestudering van de Heilige Schrift, boetvaardigheid en naastenliefde. Ze stichtten een klein ziekenhuis en gingen er regelmatig op ziekenbezoek. Birgitta was ook gewoon om voor de armen te zorgen. Tegelijkertijd bleven haar pedagogische gaven niet onopgemerkt. Het koninklijk hof van Stockholm riep haar hulp in om aan hoogwaardigheidsbekleders raad te verschaffen bij de juiste uitoefening van hun ambten. Maar de eersten die van haar wijsheid profiteerden, waren ongetwijfeld haar eigen kinderen. Niet voor niets wordt een van haar dochters, Catharina, als heilige vereerd.

Het gezinsleven was een eerste fase in het leven van de Heilige Birgitta. De pelgrimstocht naar Santiago de Compostella met haar man, in 1341, sluit deze periode symbolisch af. De tocht bereid haar voor op een nieuwe leven dat enkele jaren later, na de dood van haar man, zou beginnen met de stem van Christus die haar een nieuwe missie toevertrouwde.

In de eenzaamheid van het Cisterciënzerklooster in Alvastra, waar Birgitta zich had teruggetrokken, groeide het verlangen aan de Kerk een nieuwe kloosterorde de schenken. De Orde had tot bijzonder doel de zonden van haar vaderland uit te boeten, door de innige verering van het lijden van de Verlosser en de smarten van de Allerheiligste Maagd.

In 1349 verliet Birgitta haar geliefde Zweden en vestigde ze zich in Rome, zetel van de Opvolger van Petrus. Op vele plaatsen in Italië zagen men haar als pelgrim in vurig gebed bij de relieken van de heiligen. Ze bezocht Milaan, Pavia, Assisi, Ortona, Bari, Benevento, Pozzuoli, Napels, Salerno, Amalfi en het heiligdom van de Aartsengel Michael op Monte Gargano. Als laatste maakte ze in 1371-1372 een pelgrimstocht naar het Heilig Land.

De Heilige Birgitta bracht haar dagen in Rome door met het studeren van Latijn, met gebed en oefeningen van boetvaardigheid en schreef in haar moedertaal (het gotisch) de visioenen en openbaringen op die ze van de Heer ontving. De eerste jaren in Rome worden getekend door politieke onrust, verdeeldheid en sociaal verval. Men denke aan de vele binnenlandse opstanden, aan de betreurenswaardige ballingschap van de Paus in Avingnon en aan de verlaten of troosteloze instituties; zelfs zo dat de Heer de eeuwige stad zelf vergelijkt met een woud, een veld vol tweedracht, klaar om in brand te worden gestoken (Rev. III, 27; IV, 57). Na deze goddelijke klaagzang neemt Birgitta haar toevlucht tot de Maagd Maria en roept haar hulp in voor de redding van Rome. Ze wijdt haar leven toe aan de redding van de zielen, door zich tot te leggen op lichamelijk en geestelijke werken van barmhartigheid. Met haar vermaningen intervenieert ze in het publieke bestuur en deze weerklonken in de oren van regeringsleiders.

De Regel van de Orde van de Allerheiligste Verlosser werd op 5 augustus 1370 door paus Urbanus V goedgekeurd. Birgitta overlijdt kort na haar laatste grote pelgrimstocht (1371-1372) die haar naar het Heilig Land had gevoerd. Ze sterft op 23 juli 1373 in Rome. Haar dochter haar dochter, de heilige Catharina van Zweden, bracht het lichaam van haar moeder over naar Vadstena in Zweden. De heilige Catharina van Zweden werd in 1374 de eerste abdis van het klooster in Vadstena.

EnglishGermanItaly