De H. Birgitta van Zweden kreeg van Christus de opdracht de Orde van de Allerheiligste Verlosser te stichten. Het eerste klooster zou in Vadstena gevestigd worden. Het moest een dubbelklooster zijn welke bestond uit 60 zusters die dertien priesters hadden, vier diakens en acht lekenbroeders, allen onder leiding van een abdis die de Gezegende Maagd vertegenwoordigde temidden van de 72 leerlingen en de twaalf apostelen met Paulus, bij elkaar 85 personen. In 1384 werd het klooster te Vadstena ingezegend en al gauw kwam er vele stichtingen waaronder ook in Rosmalen, het klooster Marienwater welke Milla van Campen stichtte. Het werd een bloeiende gemeenschap met een groot scriptorium. Wegens de Reformatie moesten de zusters uitsterven terwijl de broeders moesten vertrekken. Van de Orde door de H. Birgitta gesticht en welke zo’n 64 kloosters heeft gekend bestaan er nog enkele zuster-kloosters die de stormen hebben overleefd van reformatie, pest en secularisatie.
Meer informatie: www.birgittaskloster.se, Zusters Birgittinessen Uden.
Uit de Orde van de Allerheiligste Verlosser die de H. Birgitta stichtte, is een heuse Birgittijnse familie uit ontstaan, geïnspireerd door Birgitta’s erfgoed:
Zusters Birgittinessen van de Recollectie
Marina de Escobar (1554-1633) was instrument om de Orde van de Allerheiligste Verlosser naar Spanje te brengen. De zusters zijn contemplatief. Het eerste klooster werd gevestigd en Valladolid en meerdere stichtingen volgden, waaronder Paredes de Nava, Lasarte, Azkoitia. Er zijn ook tien kloosters in Mexico.
Meer informatie: zusters in Valladolid: La Cumbre S.ta Brígida, Monasterio del S.mo Salvador de S.ta Brígida, Avda. de Gijón 23 duplicado, 47009 Valladolid, Spanje. – Tel. (+34) 983 333687.
Zusters Birgittinessen van Rome: contemplatief-actieve tak
Maria Elisabeth Hesselblad heeft aan het begin van de 20ste eeuw een nieuwe impuls aan de Orde gegeven. Ze werd op 4 juni 1870 geboren in Zweden, in een Lutherse familie. Vanwege de moeilijke financiële omstandigheden waarin haar familie zich bevond, emigreerde zij naar de Verenigde Staten. Hier werd Elisabeth ernstig ziek en ze beloofde aan God dat zij haar leven aan Hem zou toewijden als Hij haar leven zou redden. Ze genas en ze werd verpleegster in een ziekenhuis. De jaren in Amerika waren voor haar een grote zoektocht naar de wil van God. Deze zoektocht bracht haar ertoe om zich te bekeren tot de Katholieke Kerk op 15 augustus 1902. Een jaar later ging zij voor het eerst naar Rome en ging daar de kerk van de Heilige Birgitta binnen. Ze knielde er neer in gebed en plotseling hoorde ze de stem van de Heer, die zei: “Dit is de plaats waar ik wil dat je mij zult dienen”. Het huis van de Heilige Birgitta was op dat moment in handen van de Zusters Karmelietessen. Inmiddels ging haar gezondheid weer erg achteruit en de dokters dachten dat ze niet lang meer te leven had. Ze had nog één wens; ze wilde sterven in het huis van de Heilige Birgitta. Samen met haar broer, die als enige van haar familie ook katholiek was geworden, kwam Elisabeth in maart 1904 in Rome aan. De Karmelietessen ontvingen haar met open armen en verzorgden haar. In het huisarchief vond ze veel documenten over de Orde van de Heilige Birgitta en ze zocht contact met de overgebleven Birgittijnse huizen in Engeland, Duitsland, Spanje en Nederland. Met hulp van haar geestelijk leidsman ontving zij toestemming van Paus Pius X om het habijt van de Zusters Birgittinessen te dragen en op 22 juni 1906 legde ze haar eerste geloften af. In de jaren die hierop volgden, bezocht ze de overgebleven huizen van de Orde, waar ze de spiritualiteit van het Birgittijnse leven wilde leren kennen. Het was haar bedoeling om samen met enkele zusters het huis van de Heilige Birgitta opnieuw te gaan bewonen. Ze was niet van plan om een nieuwe Orde te stichten, maar ze kon geen zusters bereid vinden om met haar mee naar Rome te gaan. Daarom begon zij op 8 september 1911 een nieuwe gemeenschap, samen met drie postulanten uit Engeland. De belangrijkste waarden die de zalige Moeder Elisabeth nalaat, zijn de eenheid van de christenen, de oecumene en de gastvrijheid. Haar apostolaat werd geïnspireerd door het grote ideaal ‘Ut unum sint’ (Opdat allen één zijn), en dat zette haar ertoe aan haar leven volledig aan God te wijden. Onze kloosters zijn niet autonoom: het Moederhuis is gevestigd in het huis waar de H. Birgitta gestorven is te Rome aan de Piazza Farnese. Er zijn inmiddels meer dan 55 stichtingen.
Meer informatie: www.brigidine.org
De Birgittijnse monniken
Benedict Kirby (1929-1998) stichtte de broeders. Het zijn monastieke broeders welke het Birgittijns charisma volgen, maar hebben geen priestermonniken. Ze hebben een chocoladefabriek.
Meer informatie: www.brigittine.org
De Missionarissen
Julia Pérez Balpuesta (geboren in 1926 te Mexico). De zusters hebben huizen in Mexico en Venezuela. Tevens hebben ze rondreizende missies in verschillende staten van Mexico. De pastorale activiteit streeft onder andere naar de catechetische vorming en groei in het geloof van jeugd, kinderen en volwassenen.
Meer informatie: Misioneras del S.mo Salvador y de S.ta Brígida, Calle Sor Juana Ines de la Cruz 40, Ozumba, Mexico D.F., Mexico.- Tel.(+52) 5259797.